|
De avond voor Goede Vrijdag werd gekenmerkt door slecht weer. Regen en teveel wind om het grote water op te kunnen gaan. Veel alternatieven waren er niet voorhanden. Om 10 uur donderdagavond namen we het besluit: we gaan ervoor.
Om wille van het weer besloten we om niet al te vroeg te gaan. Rond half 9 waren we pas aan de helling. De Monark gleed soepel het water in en na een aantal kilometers vol gas over de plas kwamen we bij de stek die inmiddels bezaaid is met waypoints. Ik had Adri de lichte plughengel gegeven met daaraan de Proptail. Ik had een 10 grams Ultimate spinhengel van voor de oorlog met daaraan de proptail. Niet echt een ideale combinatie maar een zwaardere lijn zou het toch mogelijk maken om de haak te zetten als de snoekbaars nog steeds op deze stek zou liggen.
De eerste drift die traditiegetrouw een goede is werd ingezet. Zonder elektromotor, zonder benzinemotor maar puur en alleen op de wind gleden we over de stek heen. Onder de boot kwamen de bananen in zicht en ja hoor, daar was ie weer. Een lompe gortdroge knal op de spinhengel. Ik graaide de hengel van mijn been af en zette de haak. Het hengeltje boog angstig door. Beneden werd iets zich bewust van het feit dat ie een verkeerde beslissing had genomen. Een paar meterslande runs zorgden voor spectakel. Adri wist niet wat er gebeurde. Zo snel al een grote vis? Ja het was echt zo. Bijna niet eens verwonderlijk als je de stek goed kent. Bij de boot bleek het om een zeer fraaie snoekbaars te gaan. Lekker dik en ook nog eens lekker lang. Ik durfde niet aan een nieuw PR te denken. Dat staat al vele jaren op 86 cm en wil er maar niet aan. Ik pak de snoekbaars uit het water. De dreg zat mooi aan de buitenkant. Snel een paar foto"s en op de meetplank. Dan dringt het ineens tot me door dat het toch wel een zeer forse vis is. 89cm!!!!!! ik word gek. Eindelijk mijn PR snoekbaars eraan.
Eindelijk na vele jaren een nieuw PR snoekbaars: 89cm.
Dikke pens onder deze prachtvis.
Van blijdschap schieten we nog een paar plaatjes en mag deze snoekbaars wederom van geluk spreken dat de C en de R zo hoog in ons vaandel staan. Met dit gewicht had ie bij de plaatselijke visboer of horeca een hoop opgebracht. Maar goed, dat heb ik nog nooit gedaan en zal ik ooit nooit gaan doen ook. Met een ferme klap van zijn grote staart zwemt het beest terug de diepte in. Mijn dag kan niet meer stuk. We zijn nog geen 20 minuten bezig. Doet me weer denken aan 8 februari 2008......
Imiddels zijn we over de stek heen. Ik vaar terug, om de stek heen, en zet een nieuwe drift in. Het is Adri die er een beuk op krijgt maar helaas mist. NIet veel later is het mijn bruine Rozemijer action tail die woest gepakt word. De eerste zestiger komt zich melden. Normaal gesproken een prima vis maar voor deze stek wat aan de kleine kant.
Ook op de kleinere shads succes.
De volgende drift is het wederom de Proptail die door een zestiger voor een lekkere hap word aangezien. Nummer 3 mag poseren.
Maar ook het grote rubber word niet geschuwd...
De volgende drift word ingezet. Hier en daar verschijnt een banaan op de dieptemeter en plotseling is het Adri die een hijs geeft met mijn plughengeltje. Lekker krom, hangen. Ziet er goed uit. Adri"s PR staat op 70cm. Deze kon er wel eens makkelijk overheen gaan. Behoudzaam word de snoekbaars naar de boot gedrild en eenmaal moe pak ik hem bij de staartgreep uit het water. De gifgroene proptail zit mooi voor in de bek. Ik schiet een paar plaatjes en op de plank komen we tot de ontdekking dat het PR van Adri er ook ruim aan is: 80 cm rond.
Adri met zijn nieuwe pr van 80cm.
We laten de snoekbaars de diepte weer inkeren. Ik geef Adri een hand en feliciteer hem met deze fraaie vis. We zijn nog geen uur bezig en er zijn 2 pr"s gesneuveld. Kan niet mooier.
De lucht om eens heen word grijzer en grijzer, de wind wakkert af en toe flink aan waardoor de driftsnelheid tot bijna 2 kilometer per uur toeneemt. Dat is niet prettig. Maar we gaan ervoor. We hebben geen keus. Backtrollen met deze wind is ondoenlijk. De golven slaan om je oren. We driften met flinke snelheid. Hongerige types moeten vandaag maar snel beslissen... 
Na een visloze drift krijg ik een voorzichtige aanbeet op de Rozemijer action shad. Hangen. De eerste zeventiger van vandaag komt even poseren.
Wederom op de action tail.
Ik laat de boot geregeld verder doordriften in de hoop buiten de zeer kleine stek vis aan te treffen. Vorige weken was dat niet of nauwelijks het geval. Vandaag af en toe wel. Adri was de eerste die een knal krijgt maar helaas mist. Even later ben ik het slachtoffer van een zeldzaam harde aanval. Gevolg: ik sla alles af. Echt niet normaal zo"n lompe aanbeet, gevolgd door een instinctief lompe mep van mijn kant. Ik bouw de handel weer op en vaar terug. De nieuwe plek met 2 nieuwe waypoints achter ons latend.
Ik leg de boot weer op de ideale lijn. Klaar voor weer een drift. Het duurt niet lang of er klapt weer een dikke vis op de proptail. De hengel ligt op mijn knie en buigt op de aanbeet al fors door. Instinctief ram ik keihard aan maar vergeet dat ik nog steeds met een 10 grams spinhengeltje zit te vissen. Dat probleem lost zich vanzelf op. Het hengeltje is ineens een stuk stugger. Na het eerste geleide-oog houd de hengel nu op. De rest glijd langs de lijn de diepte in. Met een luide knal breekt het stokje af en ik moet de dril zeer behoudzaam afmaken met een stokkie van 90cm.
Stug hengeltje...
Gelukkig lukt dat en bij de boot blijkt dat het wederom om een dikke tachtiger gaat die het stokje heeft doen barsten. De proptail is bijna niet te zien. Via de kieuwen en met een kniptang moeten we het beest bevrijden van zijn "gevonden" hap. Op de plank komen we weer tot 85cm. Wederom een pracht van een snoekbaars zoals je ze maar zeer zelden ziet. Ik ben er superblij mee.
Met 85cm de derde tachtiger van vandaag.
Lekker buikje...
De wind en neerslag worden steeds grimmiger. De oevers zijn bij tijd en wijle niet meer zichtbaar. De sneeuw krijgt de overhand. De boot verandert in een wit bankstel.
In de volgende 2 driften pakt Adri nog 2 mooie snoekbaarzen op de groene Proptail.
Adri blij met wederom een nette snoekbaars.
En nog geen 20 minuten later de volgende.
En dan slaat wederom het noodlot toe. Een snoeiharde aanbeet met als gevolg een snoeiharde aanslag doet het lijntje breken. Probleem: we zitten zonder proptails. Gelukkig zijn ze alweer in bestelling en zal ik komende week niet zonder zitten.....
De middag verloopt teleurstellend. We krijgen af en toe nog een aanbeet. Missen de meeste en hetgeen wat wel blijft plakken houd dat niet vol tot aan de oppervlakte. Ik weet mijn lijn ook nog een keer kapot te meppen op weer een knalharde aanbeet. Adri weet nog een snoekje te vangen maar de dag kan al niet meer stuk. De boot verandert weer eens van kleur. Mijn handen worden wit, mijn pak word wit. Alles om ons geen word wit in de boot. Een deken die het geluid om ons heen dempt zorgt voor een innerlijke rust. De witte vlokken hebben toch iets speciaals. Komt vast en zeker ook doordat we ze nog maar zo zelden zien.....
Tegen 6 uur houden we het voor gezien. De middag heeft niet gebracht waar we op hoopten maar de ochend maakt dat meer dan goed. We zijn verkleumd. Ondanks zeer goede kleding is het niet lekker bij windkracht 4 a 5 met amper 1 a 3 graden en voortdurend regen, hagel en sneeuw. Maar we klagen niet. We zijn blij. Na een aantal slechte visdagen samen met Adri nu eindelijk een topdag waarop we beide ons pr snoekbaars konden verbeteren. De verdeling is ook prima met 6-4.
De vrijdagavond eindigde voor Adri om 9 uur. Bij thuiskomst bleken er wat onderkoelingsverschijnselen te zijn. Tot de volgende avond geen gevoel in enkele vingertoppen maar alles werkt godzijdank weer normaal. Ondanks dat had Adri het voor geen goud willen missen en dat tekent de ware sportvisser!
Adri: het was top en gezellig. Volgend seizoen maar weer gewoon verder waar we gebleven waren!
Groet
Dick en Adri.
|
Aantal keer bekeken: 69711