|
Begin mei waren we een week in Zweden en het resultaat was buitengewoon droevig. Begrijp me niet verkeerd hoor; zo’n week op pad met 7 gelijkgestemden staat gelukkig altijd garant voor enorm veel lol, gezelligheid, enthousiasme, geouwehoer en nog veel meer. Alleen wilden onze gecamoufleerde vriendjes niet meewerken. Maar dan ook echt niet! Medereisgenoot Frank spoorde me aan - juist nu - iets te schrijven hierover. Waarvan akte (al kost me het nu meer moeite dan anders).
Zoals altijd waren de verwachtingen hoog. Dit jaar zouden we het zuid-Zweedse Svalemåla aan doen. Ik hoopte vooral op lekker veel actie, met af en toe zo'n kanjer er als toetje tussendoor. Op basis van eerdere ervaringen in dit gebied, ging ik uit van gemiddeld zo’n 4-5 snoeken per man per dag. Voor 7 man zou dat neerkomen op een totaal van grofweg 200-250 stuks in een week. Realistisch dacht ik, want zoveel vingen we er in 2013 al met 5 man rondom Karlskrona. Hemelsbreed ligt Karlskrona zo’n 35 km ten oosten van Svalemåla en maakt deel uit van dezelfde archipel. Hetzelfde water om de hoek dus.
Direct bij aankomst bereikten ons berichten over zwaar tegenvallende resultaten van een groepje Belgen. Ook de Duitsers die dit gebied al jaren bezoeken, troffen ‘es nimmer so schlecht’. Desalniettemin gingen we vol vertrouwen van start. Aan onze illusie zou echter spoedig ook een eind komen. Ik durf het bijna niet te schrijven, maar wij vingen we het absurde en ongelooflijk trieste aantal van 20(!) snoeken in een hele week!! Voor 7 man is dat gemiddeld minder dan 3 snoeken per dag!
Oké, het feit dat de buitentemperatuur fors onderuit ging van 13-14 graden in het begin van onze vakantieweek naar slechts 4 graden een paar dagen later, heeft zeker niet bijgedragen. Dezelfde datzelfde gold natuurlijk ook voor de watertemperatuur. Om over de hagel en natte sneeuw maar te zwijgen. Soms leek het wel begin maart! Daarnaast schijnt het Zweedse voorjaar van 2017 een van de koudste te zijn geweest van de afgelopen jaren. Excuses genoeg.
En jawel hoor, we kunnen echt wel een beetje vissen. Het komt gewoon neer op botte pech dit jaar. In sommige baaitjes lagen ze wel degelijk namelijk. Je kent het wel; een iets troebeler kommetje op het noorden, ondiep, windluw, hier en daar een groepje plantjes, watertemperatuur een fractie hoger dan elders. Soms zagen we zelfs exemplaren van tegen de meter wegstuiven over de zandbodems. Bijzonder frustrerend dat zelfs een traag (of juist snel) geviste streamer, shad, jerkbait etc. niet leidt tot de gedachte reactie. Zelf sloeg ik zulke baaitjes geen dag over. Tevergeefs. Ik had zelfs de indruk dat de paai hier überhaupt nog stond te beginnen.
Uiteraard hebben we diepere stukken – (rots)plateaus, onderwatereilanden en dergelijke – natuurlijk ook niet laten liggen, maar ook hier bleef succes uit. Dit jaar hebben we gegokt en verloren. Sad but true.
En al gaat Salemåla 2017 qua resultaat niet bepaald de boeken in, het was gewoon weer een topweek! Petje af dat wij er toch zo'n gezellige week van hebben gemaakt! Misschien komen wij er ooit nog wel eens terug. En ondanks alles had ik het niet willen missen, voor geen goud! Hierbij de foto's van Zweden 2017. Enjoy.
|
Aantal keer bekeken: 3662